viernes, 3 de junio de 2011

Soplao 2011

Hola lectores y demás corzos. Outro ano máis, ¿o último dun ciclo? que os OEA's se desplazan ata Cantabria a facer os 10000 do Soplao. Intentarei non ser pestoso na crónica... jejejeje

A expedición formábana Jory, Carlos, Andrés, Juan, Angel, Pato, Suso, Isa, Suso Beis e Oscarito que escribe... Unha furgalla de animales, puxo rumbo pola mañan, facendo as típicas paradas OEA, Carlos e Andrés fixerono en horario de funcionario, e eu, que tiña examen salín as 8 case... (por certo, aprobeino...jajaja). O viernes foi moi de relax, cun ollo posto sempre no tempo que iba a facer o sabado... O hotelito, unha pasada, de puta madre, solo que as paredes eran de papel de arroz... e Cabezón de la Sal moi ben engalanado para a ocasión o dia antes da proba, parecía que iba a haber ó dia seguinte unha proba do Tour... Pero vaiamos ó bonito: o sabado. ah! olvidabaseme, a dupla juvenil, entre preparar todo, tomarlle unhas por Cabezon de noite, etc... fomos ás 3 para a cama. Xa se sabe, "oea's novos e leña verde... todo é ir tarde pa cama!"

Pois ben, amanecimos todos ás 5:30, para prepararnos, que habíamos quedado ás 6 pa desayunar... pero aquelo mais que desayuno foi un cafecito e tira padiante. Comentarios cos amigos do Botafumeiros, que tamen se hospedaron no hotel, intercambiamos reglajes das bicicletas, telemetrías, etc, Poñemos rumbo cas furgonas a Cabezón, aparcamos cerquiña da saída, preparamos as monturas, ultimos axustes... e imos todos cara a salida! ("qué cedo imos! ainda quedan 20 min", "así mellor, que saímos diante, sin bichería", "metémonos por donde o ano pasao, e xa salimos bastante adiante...") SI... claro... para atrás de todo! mimadriña a de corzos que éramos! 5000 bikers decían por aí, (personas había menos). Todo estaba listo, bici, biker, ganas de pasalo ben todo o dia e... M150...

Pisssstoletazo de salida e arrancamos! que vos vou decir dos primeiros 20km's: pista ancha e sin enterarnos moito. Estaba todo petao de xente, non se disfrutaba moito entre polvo, toques con outros ciclistas, e ter que seguir un ritmo sin poder adiantar. Enfilamos o primeiro pico: o Soplao!... vaia merda! todo dios a pé! tivemos que subilo andando e facer de tripas corazón, ainda que na segunda parte da subida, en canto puidemos, subimolo na bici como bos oeas!

A todo esto, Angel diante, eu-carlos-susoB-pato, detrás juan-jory-andres, e detrás suso-isa. Tabamos ben repartidos! E nada, outrooo monte, o monte Aa... vaia planchas! cada un o seu ritmo coronamos, e despois, baixada wapa das que molan a Dios... jajaja e nada, así ibanmos roendo km's, xa con ganas de meterlle algo de comer... Ah! no paso dun rio seco, ante o clamor popular, vinme arriba e quixeno pasar enriva da bici, paseino, pero petei ca rodilla no manillar... en principio non me iba doer pero ibame pasar factura horas despois. 

E jiji-jaja chegamos ó avituallamiento grande. Bo tempo de momento, aguantaba, fallaron as previsións de Andrés. Reagrupamiento todos menos suso-isa que ían ó seu aire, despacito y buena letra. Tamos alí media hora de carallada (seica íbamos ben de tempo, e xa se sabe, había que aprobeitar todo o dia... jeje) arrannncamos! PATOOO!!!! vas pinchao! "nooo, vou ben!!" no, digo a roda da bici oh! "merda!" a darlle aire antes da subida ó Moral... e durante, houbo que cambiala, porque eso non tiña líquido dentro nin tiña nada jajaja. (bueno, tiña aire de cando Arconada tragou aquel gol.. JAJAJAJA quevaaa patooo que o digo de carallada!) ah, a todo esto, a bici de pato taba medio tocada, porque un "mecánico" fixo unha obra de arte axustando a trasmisión. Moraleja: a quien mal arbol se cobija... saltache a cadena.

Bueno, coronamos o Moral, un menos! na subida, xa nos cruzamos cos primeiros... vaia cracks!!! joder! Baixada suave porque viña xente en contra, e outraaaa vez entre risas e avituallamientos, tamos subindo Cruz de Fuentes! o ritmo era pachangueiro, pero todos estábamos bastante enteiros, asi que a rodar! Sufrimos para coronar os ultimos Km's como todos os anos... pero... oh sorpresa! cambiaron o recorrido, e baixouse para volver a subir... qué pestoso!!!!! meeekaaawen... joooder... e ainda porriba... Chuvia!!! andres acertou, pero fallou por 5 horas jajaja.

Ali nos tapamos da chuvia mais jorda (e de paso metimoslle uns membrilliños) e seguimos tirando, voooolvemos a baixar, vaia baixada! qué curvas! que velocidad! meeee mueeeero! que chulada si señor, pasamolo en grande! cada un ó seu ritmo, eso si, que as caídas taban al orden del día, (véase caída dun Botafumeiros, esperemos que te recuperes!). Eso, jiji-jaja, tabamos encarando a ultima subida: EL MORAL! pero esta vez... más pestoso que nunca!. Pero os oea's semrpe teñen un plan B, e como di o dito: a falta de atallos, buenos son los M150, Glucosport, Geles e todo ese tipo de material ilegal legal. Personalmente, paseinas PUTISIMAS pola rodilla, cheguei o ultimo na subida. Pero unha vez arriba, despois de todo o esfuerzo de todos, xa taba o soplao feito. E ollo, esto que digo tan facil de subir un monte aquí escribindo, haise que ver no sitio, porque son  4400m de desnivel, que nos caga un corvo.

Baixada a fuego, no, lo siguiente! Tabamos todos menos suso (que se retirou, pero o fixo moi ben ata donde chegou) e isa, que viña por detrás o seu ritmo. Hala vai! pincha Andrés! mais risas, e tocaba apurar que a noite taba enriva... ACOPLARSE!!! vaia comitiva montamos! a unha media flipante fixemos os ultimos Km's para entrar entre o aplauso dos pueblerinos. Ah! antes que se me olvide, gracias a organización, pa ser tantos (no meu gusto, xa sobrabamos moitos), non houbo moito problema, e a xente dos pueblos, unha pasada! animando todo o puto dia, viaselles moita cultura-biker, Gracias!

E nada, despois de tar un pouco pola meta intercambiando impresions, fomos cambiarnos, e ver chegar a Isa, que si que foi unha auténtica campeona rematando o soplao, e dando unha leccion de que con ganas e sufrimiento, calquer cousa é posible. Outro reto mais que acaba con éxito!

E poco mais, a volta... como todos os anos, de relax, pero con risas, con paradas moi bonitas, e intercambiando anecdotas! ah! que boa taba a sidreeeee!! jajajaja (e o rioja tamen! vaia deportistas!!!) a ver se vou colgando fotiños estes dias.

Conclusion!: outro reto-desafío mais que acabamos con éxito, 170km de nada... si señor. Ahora a seguir disfrutando todos da bici... e sobretodo!... SALUDADE SIEMPRE! CORZOS!!! veña un abrazo!!!!

Oscarito! --

5 comentarios:

Anónimo dijo...

jajaja... Fenomenos!

Anónimo dijo...

a seguir asi! xD

JoRy dijo...

moi bo día ala no Soplao con toda a xente....ASI DA GUSTO Eu paseino xenial durante todo o día.

Espero seguir facendo retos deste tipo con mais OEA´S. jejeje

A miña noraboa a todos os que acabaron sobre todo ós novatos ejeje

1 abrazoo

dabiz dijo...

cagoendiola que corzos ni que carallo, corzo tu!! que casi me quemo los ojos con la letra microscopica que pusiste jaja no la habia mas pequeña?... bueno, felicidade por la cronica, costo un poco pero salio como siempre, agil y divertida, made in oscarito jeje, felicidades a los debutantes y a los veteranos, otra muesca mas para la bici ...

Isa dijo...

Creo que Andrés estará dacordo conmigo, en que a pesar de todas as dudas de se ir ou non ir, realmente é unha experiencia que vale a pena. Eu estreneime en, soplao, nocturna e niebla espesa como merengue, hasta eso mereceu a pena.
Pero o mellor sen duda algunha, foi a acollida que me dechedes todos os do club a chegada. Esa foi a mellor recompensa.